Ruta Maya Manik

Hoi Allemaal!

Nog steeds koud in Nederland?

Ik blijf trouw aan mijn intentie om jullie een update te geven van mijn reis. Vandaag Blauwe Planetaire Aap. Ik vertrek voor een lange busreis naar Guatemala. Vannacht genoten van een hete sauna en met Naima en Elly heerlijk buiten op de trampoline geslapen.  Ik rond mijn verblijf van twee weken af bij de internationale gemeenschap Bosque Village in de staat Michoacan. Wat is het hier mooi en tijdloos. Het is rustig en warm hier. Brian en Marie, de Amerikaanse eigenaars, hebben  een groot stuk bos op een heuvel in de bergen, 5 jaar geleden gekocht. Brian kan ronduit vertellen over zijn ervaringen op het Burning Man Festival of het project hier, wat zal uitgroeien tot een heus dorp. Elke dag komt er wel een krat vol met boeken op tafel; over natuurlijk verantwoord bouwen, organisch tuinieren (permacultuur genaamd), leven in gemeenschappen, allerlei religies, etc. Er verblijven op het moment nog 5 andere reizigers. Mattias Blauwe Boventoon Hand, 31 jarige surfer uit Duitsland. Heeft in Belize een restaurant gerund. Naima Witte Boventoon Wind, 28 jarige acrobate uit Frankrijk. Woonde 5 jaar in San Fransisco maakt kleding van feltwol. Elly Gele Kristallen Mens, 23 jaar uit California. Woont in een tipi als een echte Indiaan en maakt sieraden. Jim Blauwe Planetaire Hand, 47 jaar uit Canada. Een vriendelijke man met een knuffelbeer en Jack Rode Kristallen Draak, 26 jaar uit Engeland. Kwam vanuit Korea als engels leraar maar houdt eigenlijk meer van tuinieren en boogschutten. We hebben een paar dagen bezoek gehad van Esther uit Duitsland, Jullietta uit Mexico en Row uit Australie. Zij hebben in 1 dag de complete boekenkast geordend.  Het is een komen en gaan van prachtige mensen, die allemaal in harmonie met de natuur willen leren leven en bewust in het leven staan.

De dagen zien er als volgt uit; Om half 7 gaat de wekker, zodat we met wat yoga stretch, bij het prachtige uitzicht over het meer en fruit ontbijt de werkdag kunnen beginnen. Ik slaap met de twee andere meiden in een houten ‘cabana’. Heel comfortabel alemaal in een bed en heel wat dekens, want ’s nachts is het nog erg koud hier. We werken van half 9 tot 2 uur. Dan is het tijd voor de uitgebreide lunch. Bestaande uit tortilla’s, humus, salades of rijst met groente en fruit toe. De rest van de dag zijn we vrij. Ook op maandag en dinsdag ben ik vrij. Dat is heerlijk! Tijd om een wasje te doen, wandelen in het bos, dreads van Elly bijwerken, samen  jongleren en filosoferen of wat te lezen. Op dinsdag is er markt in het nabij gelegen plaatsje Eronguaritaro, ookwel Eronga. Ik hou van markten, zeker in deze buurt. Je kunt er lekkere taart eten of verse groenten en fruit kopen. Ik heb hier een mooie armband gekocht. Er zijn meerdere buitenlanders gestrand in deze bijzondere plaats. Vandaag ga ik een kruiden boerderij bezoeken. Gevestigd door een Belg. Ze maken er antroposofische geneeskrachtige goedjes voor de in- en uitwendige mensch.

De werkzaamheden worden begeleid door Roberto en Chilino, plaatselijke bewoners die voor de Bosque werken. Op het moment worden sommige pijnbomen op het land geteisterd door een kwaadaardige kever, waardoor de boom afsterft. Op enkele plekken in het bos zijn de bomen gekapt. Op sommige dagen hak ik hout met een bijl of zaag ik planken van de boomstammen met een kettingzaag met een koppelstuk. De blootliggende wortelstammen van de bomen dek ik af met zand, zodat het rottingsproces wordt versneld. Andere dagen spelen we met z’n allen in de modder! We graven de klei/leem achtige grond af en mengen deze met water, zaagsel en pijnboomnaalden, die hier enorm zijn en waar je een mand van kunt vlechten. De modder is erg zwaar, maar met z’n allen met kaplaarzen aan, erin stampen is leuk! Als het een lekkere substantie heeft gekregen, smijten we het tegen de wand. We werken aan een leemen huis. Een toekomstig verblijf voor vrijwilligers. Andere dagen hebben we de afrastering van het kippenverblijf verstevigd met leem. Want de vorige 4 kippen zijn niet opgegeten door coyotes maar door de honden van de Bosque! Er zijn heel wat experimentele bouwwerken gemaakt hier. Van hout, leem en/of stro. Flinke ‘workout’ allemaal! Afgelopen dagen heb ik met Jim in de tuin gewerkt. We planten zaadjes van de steranijs, artisjok, borage/bernagie, en tomatillo. Er worden op verschillende plekken eetbare planten geplant om te zien waar het beste de tuin aangelegd kan worden. Grappig om zo verdwaald in het bos op een paar flinke Romaanse sla kroppen te stuiten of de wortels te zien groeien. Het land is erg droog. Regen valt hier alleen in het seizoen van Juni tot Augustus. Om vruchbare grond te creeeren verzamelen we eiken bladeren met de kruiwagen en de riek om ze verderop in de ‘baranka’ (de vallei) te dumpen. Wat ik een geweldige  ervaring vind, is om weer eens op een compost toilet te zitten! Een bakstenen toren waaronder alles wordt verzameld. Je gooit wat zaagsel erover en hoppakee. Over enkele tijd prima voeding voor de tuin! Ben wel blij dat ze voorlopig nog niet geleegd worden. Dat zullen waarschijnlijk andere vrijwilligers in de toekomst mogen doen.

Mijn algemene indruk van de Bosque Village is goed. Voor de huidige groep mensen is het werk misschien wat eentonig en zwaar. Later in het seizoen, rond april, wordt er meer in de tuin gewerkt. Maar ik heb hier vooral meer krachten gekweekt in mijn armen, rug en benen. Dat voelt  erg goed, vooral om de last van mijn backpack te verminderen. Ik zou hier gemakkelijk nog langer kunnen blijven. Bij mijn aankomst vertrok Jacki, die hier 3 maanden is gebleven. Er worden workshops angeboden oa. een traditionele sauna bezoeken, tortilla’s of brood maken, manden vlechten van dennenaalden, boogschutten,  en nog veel meer.  Er is een grote ´art studio´. Een werkplaats waar je kunt schilderen,  papier mache maskers maken, wat je maar wil. Voor het gebruik van het gereedschap vragen ze een kleine vergoeding. Wat de Bosque anders maakt dan de meeste wwoof-plekken (vrijwillig in ruil voor eten en slapen) is dat je hier omgerekend 70 euro betaald voor een verblijf van 2 weken minimaal. Meeste plekken hoef je niet te betalen en werken tegelijk. Maar de voorzieningen hier zijn wel erg ´luxe´. De Bosque kun je ook als gast bezoeken. Een ideale plek om de stad achter je te laten en ff bijkomen hier. De bewoonde wereld is vrij dichtbij. Het dorpje Eronga is een uurtje bergafwaarts lopen. De stad Patzquaro ligt ongeveer 30 minuten met de minibus hier vandaan. Wandelen door en genieten van de natuur is wat je er het meeste kunt doen.

Op zondagavond Rode Kosmische Maan was het volle maan. De dagen ervoor was het niet nodig om ’s avonds met een hoofdlampje je weg te vinden maar nu zeker wel! Wat een mooie sterrenhemel hier! We stoken elke avond een kampvuur, steeds op een andere vuurplaats. Af en toe komen de katten of honden je bezoeken. Tijdens de Volle Maan was het genieten, tot vroeg in de ochtend van de verhalen, met poi spelen, de muziek uit de ipod van Naima en de speciale kruiden van Elly.

Dit hele jaar, tot mijn volgende verjaardag beweeg ik volgens de energie van de Rode Ritmische Aarde. Dat betekent voor mij een fantasievol jaar. Door balans aan te brengen in mijn binnen en buitenwereld, ofwel eindelijk de reis te maken waar ik al jaren over droom. Waarin ik op zoek ga naar nieuwe ontwikkelingen. Door middel van mijn ervaringen en verbeteringen organiseer ik de kompas van mijn leven. Waarin wil ik groeien? Wat is de vorm van mijn dienstverlening op deze planeet Aarde? De Blauwe Ritmische Hand dag is mijn perfecte uitdaging dit jaar en dat was afgelopen zaterdag. De dag begon goed, niks aan het ‘handje’, beetje met m’n handen in de aarde, heerlijke lunch enzo. Later op de dag yoga met Mattias en Jim. Superleuk, totdat ik zag dat m’n brillie in de kreuk lag, aiaiai! Blijkbaar niet goed weggelegd, er is iemand op gaan staan. Kan gebeuren, geen probleem. Gelukkig heb ik een reserve zonnebril mee en daar kan de zondag goed mee doorkomen.

Op maandag ochtend Rode Galactische Maan hebben we allen afgesproken met Franscesco in het dorp. Later laat ik mijn bril maken door een handige mevrouw in Patzquaro. We zijn erg verheugd op het feit dat hij ons enkele uren instructies gaat geven in Tensegrity (youtube filmpje). Ook wel Magickal Passes genaamd. Dit is een kunst waarbij je met gespannen bewegingen en posities het lichaam laat aanpassen op jezelf en de kosmos. Misschien wel een soort tai chi van Midden Amerika. Vanuit de oude Yaqui sjamanen en indianen in Mexico,  doorgegeven via Don Juan Matus aan Carlos Castaneda. Een schrijver van enkele bijzondere, en voor mij dierbare boeken over ‘zien’ (van subtiele energieen waaruit de kosmos bestaat) en het krijgerschap. Wat een krachtige oefeningen. Ik voel me erg sterk in mijn eigen energie. De adelaars beweging is machtig! Dit ga ik verder voortzetten. We worden uitgenodigd voor een kopje ‘jamaica’ bloemblaadjes thee en Fransesco verteld gepassioneerd over de verloren beschaving Atlanis, de Tolteken, de Maya’s, 2012 en de bijzondere plaats waar ik me nu bevindt. Wat een magie om deze mensen, die mijn pad kruisen te ontmoeten. Stuk voor stuk allemaal op weg om te herinneren. Waar kom ik vandaan? Waar ga ik naartoe?

Wat me brengt bij het slot van dit verslag. Ik heb een intentie de kosmos in gestuurd dat ik zaterdag in Guatemala wil zijn. Bij het prachtige, heilige meer van Atitlan. Het is een voormalige krater en ligt tussen drie vulkanen in. Op het moment is het meer ernstig vervuild. Op zaterdag is er een mooi Festival wat ik niet wil missen. Ook een Spaanse cursus volgen is daar erg goedkoop. Iets wat ik zo snel mogelijk wil leren, want het maakt reizen wat leuker en gemakkelijker voor me. Verder ga ik bij een andere gemeenschap in de buurt werken/vrijwilligen. En wil ik leren weven. Ik hoop dat mijn reis ernaar toe voorspoedig zal verlopen…denk aan me! De volgende update zal vanaf het land van de Maya’s komen…

Jullie reizen allemaal met me mee,

Dankjewel voor je steun,

En tot in Guatemala!

Carmen Ca Manik

Hoi mede avonturier!!

(In deze blog vind je verschillende verwijzingen naar andere websites die het een en ander nader uitleggen)

Tijd voor een eerste update van de avonturen tot nu toe! Ik verblijf nu al een week bij Javier, zijn moeder Suzie en de twee hondjes Mitzi & Chestre in Mexico City. Ik heb Javier (Blauwe Magnetische Hand) benaderd via couchsurfing Daar vind je profielen van mensen die hun reizende medemens een slaapplek aanbieden en zelfs tijd voor je maken om je rond te leiden door de stad. Javier en Suzie zijn heel erg gastvrij. Ik heb hier een eigen kamer en mag van alles gebruik maken.  De blender is wel numero uno! Elke dag maak ik een smoothie van soms nopal cactus met mango en spinazie. Of kokosnoot met tuna (vrucht van de nopal). De superfoods, zoals phyto plankton, maca en chia zaadjes, die overigens spotgoedkoop zijn hier,  gaan er ook in. En Javier vind de groen, bruine drankjes die ik maak lekker!

Eerste indruk van giga Mexico Stad: aangenaam zacht temperatuurtje, de straat beplanting, wat wij in Nederland binnenshuis hebben, heel veel Amerikaanse auto’s, bussen en trucks (Chevy’s!) die met veel gebrom en getoeter rond sjezen en veel sirenes. ’s Avonds stappen we in de auto om het oude stadscentrum Zocalo te bezichtigen. Op het grote plein hossen wat dansers in traditionele Azteekse kledij op drummuziek, een grote verentooi siert hun hoofd. Er wordt copalhars gebrand, mijn favoriete wierook. Een vet straatfeestje! Jammer dat ik mijn camera ben vergeten. We lopen naar de in 1978 ontdekte ruïne van Templo Mayor. Elke 52 jaar bouwden de Azteken een nieuwe tempel over de oude. Zeer mooi en ik spot de eerste poes! Een witte! Javier nodigt me uit voor een traditioneel drankje genaamd ‘mezcal’. Eenmaal een relaxte bar gevonden krijg ik een drank kaart voor m’n neus met wel 50 verschillende type mezcal! Sommige zijn gerookt, andere gebrouwen met kippenbouillon, fruit of kruiden. Hmm.. Het drankje vertoont wat gelijkenis met tequila, ook gemaakt van de agave plant ofwel ‘maguey’. Een flinke shot wordt geserveerd met stukjes sinaasappel bestrooid met een poeder mix van gemalen, geroosterde wormen, zout en chili. Die hakt erin, zo net 3 uurtjes geland in Mexico! Errug lekker! Die gaat mee voor de terugreis!

Op de eerste dag van mijn verblijf op kin 210: Witte Lunaire Hond regent het alleen maar. En Mexico stad houdt van de regen! Het spoelt de straten schoon en verfrist de lucht. En ik probeer meteen m´n nieuwe regenjas uit. We lopen naar de Mercado Merced. Ze zeggen dat dit de grootste markt van Latijns-Amerika is, die al 400 jaar bestaat. Men verkoopt er verse en gedroogde kruiden, noten en zaden, verse groenten en fruit, enzovoort.  Javier leert me de Spaanse benaming van vanalles. Ik eet mijn eerste heerlijke tortilla die dag, met natuurlijk avocado,  nopal cactus en huitlacoche, wat beschimmelde mais is. We houden allebei heel erg van eten! Later op de dag ga ik maar slapen, mijn keel is een beetje gevoelig,  ik heb last van een kleine jetlag en de stad ligt 2000 meter boven zeespiegel. Effe bijkomen dus.

Blauwe Elektrische Aap kin 211: Het weer klaart langzaam op net zoals mijn keel. Dankzij een natuurlijke spray van propolis, honing, eucalyptus en mint extract. Vandaag niet veel gedaan, beetje gelopen door de stad. We bezoeken de Mercado Sonore markt waar je ingrediënten voor gekke geneeskrachtige drankjes en brouwsels kan kopen. Gedroogde vleermuis of ratelslang, levende diertjes om te offeren zoals puppy´s,  gekleurde! kuikens, kittens, vogels, marmotten, muizen, kippen, wierook en kruiden. Een oud vrouwtje vraagt of we wat peyote willen. Ze laat ons uitgebreid haar collectie zien, die ze wel erg goed verstopt heeft. Javier heeft een grote cactus tuin op het dak met heel veel verschillende cacti en ook peyote. Dus we passen, wel lief van d´r. Ik koop maar wat thee kruiden speciaal voor de keel.

Gele Zelfbestaande Mens, kin 212: De eerste, echte avontuurlijke trip. Op naar ‘de plaats van de goden’ ofwel Teotihuacan. Deze naam is door de latere bewoners, de Azteken, aan de stad gegeven. Over hoe oud de stad is, komt men niet overeen. Ik reis via de metro naar noord Mexico en neem daar een taxi. Teotihuacan ligt ongeveer 50 km buiten mexico stad. Ik wordt door de vriendelijke chauffeur gedropt vlakbij de Piramide van de Zon, waarvan de basis bijna net zo groot is als de Grote Pyramide van Giza in Egypte.  Ik blijk niet genoeg geld op zak te hebben om de piramides te bezoeken én een bus terug te nemen. Zoiets overkomt me maar 1 keer! Aargh! Wat nu? ..Lunch! Avocado,salade en wat crackers..terug of niet? Na wat rondvraag kan ik een taxi nemen naar het nabij gelegen stadje San Juan en daar pinnen. Dus dat doen we maar. Eindelijk kan ik de piramide gaan beklimmen. De piramide is steil maar de klim valt mee. Wat een uitzicht! De muizen vinden het prachtig! Moet een traantje laten, dit is wel één van de heilige plekken op aarde waar ik nu sta. De Piramide van de Maan staat verderop mooi in het zonnetje dus ik besluit om die te beklimmen. Aldaar ontmoet ik een jonge Brit en we kletsen wat. Ik eet nog een avocado en geniet van het briesje en het uitzicht op de Laan der Doden. Dit is een 4 km lange weg waarlangs andere kleinere tempels liggen. Ik loop deze helemaal af. Onderweg probeer ik niet verleid te worden door allerlei verkopers die fluitjes en sieraden van obsidiaan aanbieden. Heel mooi allemaal maar dat kom ik vast nog wel vaker tegen. En anders kom ik over 4 maanden wel weer langs, want mijn vliegtuig vertrekt vanaf Mexico stad.

Ik beklim op het einde van de Laan, de Piramide van Quetzalcoatl. De afbeeldingen van de ‘gevederde slang’ vind ik heel mooi en ik zal ze nog vaak genoeg tegenkomen. Als voorbeeld genomen van een paar Françaises, ga ik van het weertje genieten. Pas later kom ik erachter dat ik toch wat zonnebrand crème had moeten gebruiken. Ik ben verbrand..ach ja beetje Nederlands velletje achterlaten is goed! Op de terugweg in de metro besluit ik om een tussenstop te maken bij de Basilica de Guadelupe. Dit is een bedevaartplaats voor vele Mexicanen. In 1531 is hier de Maagd Maria drie maal verschenen voor Juan Diego en heeft haar portret in zijn mantel achtergelaten. De oude basiliek is nu een museum. Er is een nieuwe kerk gebouwd, meer een operahuis. Het is een groot modern gebouw en er kunnen 20.000 mensen in. Elk jaar bezoeken ongeveer 20 miljoen mensen deze plaats. Om zegeningen te ontvangen, en dat is ook mijn doel. Niet veel later ontvang ik ‘het Lichaam van Christus’ van de pastor en in gedachte ben ik bij mijn familie en geliefde Diego. Wat ik zeker niet wil missen is de afbeelding van de Heilige Maria. Iets wat ik nog nooit heb meegemaakt is dat je achter het altaar via een roltrap langs de afbeelding kunt gaan! De avond is gevallen, ik geef nog een donatie en ga dan weer terug met de metro. Een jonge Mexicaan spreekt me aan, hij studeert Duits. Hij wil me morgen wel door de stad rondleiden. We wisselen wat contacten uit, maar ik moet hem toch teleurstellen. Morgen ga ik namelijk naar het museum!

kin 213: Rode Boventoon Hemelwandelaar. Een dag om boodschappen uit de kosmos te ontvangen en op onderzoek te gaan. Ik ga mezelf omringen met de oude cultuur van Mexico. Tenslotte is dit een hoofd thema van mijn reis. Middenin de stad is een bos, genaamd Chapultepec. Er bevinden zich heel wat musea, zo ook het Museo Nacional de Antropologia. Het is mega groot en ga zeker nog een keertje terugkomen. Want ik heb niet alles kunnen zien en fotograferen. Alle culturen van Meso-Amerika zijn vertegenwoordigd. Van de Tolteken, via de Azteken naar de Maya’s en van het Sonora woestijnvolk in het noorden, tot aan Oaxaca in het zuiden. Wat is het mooi tentoongesteld allemaal. Ik krijg het idee dat alles hier opgeslagen is en dat er verder niks meer te zien is in Mexico! Op het moment dat de batterij van m´n camera leeg is kom ik pas bij het meest interessante gedeelte; de Maya´s, de Olmeken en de Azteken. Aarrgh! Dus met het laatste restje sap in de camera heb ik deze foto van de replica van de Sarcofaag van Pakal Votan kunnen maken. Qua grootsheid te vergelijken met de Koning- en Koninginnen Kamer van de Grote Piramide in Giza, Egypte.  Het zij zo, ik blijf wel een half uur hangen in de ruimte speciaal ingericht voor en over Pakal de Grote. Hij draagt heel veel Jade sieraden in de tombe. Voor de Maya’s is dit gesteente kostbaarder dan goud. De sarcofaag is zo groot dat ze aannemen dat de Tempel der Inscripties in Palenque er later overheen is gebouwd. Deze ga ik zeker nog bezoeken! De deksel van de sarcofaag toont de ‘Sprekende Steen van Profetie’. Zie hieronder een afbeelding ervan. Het ontroerd me dit van zo dichtbij te zien en opnieuw krijg ik een apart gevoel. Ik voel me verbonden met, en begeleid door deze profeet.

Om 5 uur wordt ik opgepikt door Javier. Hij is klaar met een catering klus en we ontmoeten enkele vrienden en hun 10 katten. Waarvan er 5 pas enkele dagen oud zijn! Na een paar biertjes gaan we naar een spiritueel centrum. Aldaar geven andere vrienden een traditioneel Indonesische concert. De entree is op donatie en ik neem plaats op een kussen. Heel  mooi, al die verschillende slag instrumenten en klanken. Iedere speler is in traditionele kledij en ze leggen het een en ander uit. Wat ik niet echt begrijp want mijn Spaans is nog maar een ‘petito poco’. Op het einde gaat er popcorn rond en bespeeld er nog iemand een soort doedelzak. De feest stemming zit er aardig in! Toch is het einde oefening.. die spirituelen maken het hier niet zo laat ! We maken nog een praatje met Jorge (Blauwe Kristallen Hand), Alejandra (Witte Boventoon Wind) en Ileana. Ze wonen boven en zijn van plan om een Horticultuur tuin te maken op het dak. Iets waar de Maya’s ook bekend mee zijn. Het valt mij natuurlijk op dat Jorge een Hunab Ku symbool op zijn broek draagt. Uiterst herkenbaar voor iemand die er een van 2,5 x 2,5 meter heeft gemaakt! Het symbool komt uit de Maya cultuur en betekent ‘Brenger van alle Maat en Beweging’ en vertegenwoordigt het Hart van de Melkweg. Nadat ik heb verteld dat ik een gemeenschap ga bezoeken nabij Patzquaro ontvang ik van Ileana een tip om een ecologische plek te bezoeken daar vlakbij. Opgezet door een Mexicaanse en een Belg. ‘Happens to be’ dat het goedje wat ik in mijn keel spuit al een paar dagen, daar vandaan komt. Perfect!

De volgende dag, kin 214; Witte Ritmische Tovenaar, is  zoals een tovenaars dag behoort; Magisch en Tijdloos! We gaan onze handen uit de mouwen steken in de cacti tuin op het dak! Jorge, Alejandra, Fatima en Chrissto komen ook helpen. Ik had al eerder voorgesteld om de naam van de tuin ‘harto’cacto’ te schilderen. Spontaan komt er een Hunab Ku en een Maya God bij! Leuk Leuk! We hebben heel veel plezier, er worden wat biertjes bij gedronken en het zonnetje is relax. Want ik ben nog een beetje garnaal hier. We verpotten enkele ‘aciento de suegra’ (stiefmoeders zetel), ‘patta de elefante’ (olifantenvoet) en een copal boompje. Allen door Javier’s vader uit een zaadje geplant. Heerlijk een dagje schilderen en met planten bezig zijn. Daar houden de Blauwe Handen wel van! Als de zon is gevallen en we echt wel op zijn, eten we nog een gezamenlijke maaltijd van rauwe avocado soep, tortilla´s en frijoles (bonen). Wat een mooie dag! Tijd om te slapen!

Het is rustig op de kin 215: Blauwe Resonerende Adelaar dag. ’s Ochtends eten Javier en ik vlakbij, op een klein straatmarktje, samen Quesadillas. Dat zijn dubbelgevouwen tortilla’s gemaakt van paarse mais gevuld met flor de calabaza (gele bloemen van de pompoen of courgette, die je wel in Nl, alleen in het seizoen op de biomarkt vind) en groene salsa, mmmmmm. Ik lust er wel twee! Vandaag ga ik met Javier mee naar de Universiteit. Hij is bezig met zijn thesis en hoeft alleen iets af te leveren. Tjees, wat is het daar groot! Het hele terrein met allerlei universiteiten is een stad op zich. Met allemaal gratis buslijnen. Het complex ligt aan de rand van het beschermde Natuurpark. We kunnen maar een klein gedeelte ervan bezoeken. Er leven oa ratelslangen en spinnen. Het bestaat uit vulkanische grond begroeid met cacti en agave en andere tropische planten. Ik vind er Oost Indische kers! Javier gelooft niet dat we het kunnen eten maar als ik enkele bloemen en bladeren opeet is hij overtuigd. Het te bezoeken gebied is wel erg vervuild. Overal ligt glas en plastic afval. Blijkbaar heeft de politie geen recht om hier te komen. Het is namelijk eigendom van de universiteit. Perfect voor duistere praktijken dus. Later pikken we Fernanda (Gele Resonerende Zaad) op, een hele lieve mooie meid. Op weg naar huis in de auto koop ik, op advies van Javier, een vrucht genaamd ‘mamey’. Heerlijk! Lijkt qua smaak op iets tussen avocado, papaya en durian. Bij de stoplichten bieden verkopers en artiesten je vanalles aan. Ook in de metro, daar komen ze met complete jukeboxen en soundsystems met verschrikkelijke muziek aanzetten, wel erg grappig.

Zo nu maar eens naar bed! Morgen op kin 218: Witte Planetaire Spiegel* laat ik de stad achter me en trek ik naar het noord westen. Daar heb ik me aangemeld om 2 weken te verblijven op een WWOOF plek (vrijwillig meewerken in een (permacultuur)tuin, organische bouwwerkzaamheden en/of werken met dieren, in ruil voor kost en inwoning) genaamd Bosque Village. Heel spannend, voor het eerst met m´n backpack op pad! De wijde wereld in! Het is een internationale gemeenschap dus vrij weinig kans dat ik daar m´n Spaans kan bijspijkeren. Maar ik heb huiswerk van Javier meegekregen! Hij geeft  Spaanse les namelijk. Ook hebben ze niet veel (?) internet. Maar ik probeer je zeker op de hoogte te houden.

*Witte Planetaire Spiegel. Op deze dag werd de tombe van Pakal Votan, Maya Koning en sjamaan geopend (in 1952) vlak daarna werd het DNA (geheugen van de mens) en de Van Allen Radiation Belt (geheugen van de planeet) ontdekt.

Buenos noches! (goede nacht!)

Los quiero (Ik hou van jullie)

In lak’ech (Ik ben een andere Jij)

Carmen Ca Manik (Blauwe Lunaire Hand kin 67)

Dag allemaal,

Wat een weer hier zeg, alweeeer sneeuw. Vind het wel gezellig maar o zo koud! Tijd om naar een warmer oord te vertrekken!                                                                                Verheug me al een maand op de reis door zuid Mexico, Guatemala en Belize. Met een nieuwe backpack ga ik precies 4 maanden door het land van de Maya’s trekken. Heel spannend allemaal! Wat een groot gebied is het eigenlijk. Om het wat overzichtelijk te maken heb ik een kaart gemaakt op googlemaps. Zo kun je mij volgen. Ik begin in Mexico City. Ik kom er morgenavond om 12 uur nederlandse tijd aan en het regent er waarschijnlijk….niet veel om op te verheugen. Wel 2 hele leuke couches gevonden via www.couchsurfing.com Je kunt er browsen door profielen van verschillende mensen die allemaal 1 ding gemeen hebben; Nieuwe mensen leren kennen op een ontspannen manier en een bed, matras of bank aanbieden. Ideaal voor een goedkope overnachting en een ‘insiders’ rondleiding door de stad. Dat is wel leuk want Mexico City heeft ongeveer 22 miljoen in woners! (precies weten ze het niet) en ik zie mezelf anders een beetje verdwalen daar. Maar ik heb natuurlijk wel wat plannen gemaakt. Ik ga het Nationaal Archeologisch Museum bezoeken waar al een van de hoogtepunten o.a. de mooie graftombe van Pacal Votan te zien is. Deze is gevonden in De Tempel van Inscripties te Palenque en er hangt heel wat mysterie rondom de profetie van K’inich Janaab’ Pakal. Deze tempelstad staat bovenaan de-te-bezoeken-tempels lijst! Mooi inkomertje dacht ik zo. Ook de Heilige Santa Maria de Guadalupe basiliek wil ik bezoeken, alleen al omdat er, vanwege de constante drukte een lopende band is ingebouwd! haha en hoop zeker wat zegeningen te ontvangen voor een voorspoedige reis. Last but not least de overblijfselen van de in 1325 gestichte Azteekse stad Tenochtitlan, mega groot volgens mij. Ik heb nu al zin om er bovenop te staan!

Poeh, maar inpakken vind ik wel moeilijk. Omdat ik 4 maanden weg ga vond ik het wel handig om een huurder voor die tijd te vinden. En die is er! Hartelijk bedankt Job! Geniet van de ruimte! Dus ik had nog wel wat meer in te pakken, boeken, gereedschap, kleding, keuken-gerei enzovoorts. Dus wat er overbleef mocht in mijn rugzak. Nog een uur of wat gedaan om een juiste, maar beperkte set kleding voor mekaar te krijgen. Maar alles zit erin, en jawel..ik heb nog ruimte over! hahaha. Daarom nog wat superfoods zoals maca, spirulina, chlorella, mesquite, gojibessen en camu camu bessen poeder voor de extra mineralen ingepakt. Nu maar hopen dat ik ze langs de douane krijg! Ben benieuwd, tis gewoon voedsel maar wat een boer niet kent..

Het is nu al half 3 in de nacht. Over 3 uurtjes staat Barbara voor de deur om me naar schiphol te brengen. Superlief! Diego is op weg naar Gibraltar voor een koeriers klus, die kon me dus niet brengen. We hebben vandaag heel leuk afscheid genomen al om 5 uur. Op zich wel fijn, zo kon ik namelijk in alle rust de laatste spullen afronden en inpakken. Wat rust?! Eigenlijk ben ik op van de zenuwen…

oei oei, ik vind het mooi geweest nu.

Ik ga nog ff een dutje doen.

Daaag allemaal!!!!Tot in Mexicoooooo!!